γενεαλογέω
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
English (LSJ)
Ion. γενεη-,
A trace a pedigree, γ. γένεσιν Hdt.2.146; γ. ἑωυτόν draw out one's pedigree, ib.143; γ. τὴν συγγένειαν X.Smp. 4.51; γ. τινά τινος Plu.2.894b; γ. τινὰ γενέσθαι, εἶναι . ., Id.Lyc.1, Paus.5.14.9; περί τινος Luc.Salt.7: abs., οἱ -λογοῦντες Isoc.15.180, Thphr.Char.28.2:—Pass., Hp.Septim.4; ταῦτα μέν νυν γεγενεηλόγηται Hdt.6.54; τὰ νυνδὴ γενεαλογηθέντα Pl.Ti.23b; γενεαλογούμενος ἔκ τινος Ep.Hebr.7.6; ἐγενεαλογήθη (impers.) the genealogy was reckoned, LXX 1 Ch.5.1.
German (Pape)
[Seite 481] ion. γενεηλογέω, das Geschlecht berechnen, ein Geschlechtsregister machen, ἀπὸ τούτου γ. αὐτῶν γένεσιν Her. 2, 146; τὴν πατριὴν τὴν Κύρου 3, 75, u. öfter; vgl. Plat. Tim. 22 b; τοὺς ἔκ τινος Theaet. 155 d; τὴν συγγένειαν Xen. Conv. 4, 51; τινά, jemandes Geschlecht, Ahnen ausmitteln, Her. 2, 144; τινὰ γενέσθαι τινός, Plut. Lyc. 2, wie τινά τινος, Jemandes Ursprung von Einem ableiten, plac. phil. 3, 5 u. Ath. VII, 296 b. Als Kind Jemandes angeben, Paus. 5, 14, 9 u. öfter Gramm. Auch περί τινος, über die Entstehung von etwas Untersuchungen anstellen, Luc. salt. 7.
Greek (Liddell-Scott)
γενεᾱλογέω: ἀνιχνέυω τοὺς προγόνους, ἐξετάζω τὴν γενεάν, γεν. γένεσιν Ἡρόδ. 2. 146· γεν. τινα, εὑρίσκω τὴν γενεαλογίαν του καὶ τὴν ἐκθέτω, αὐτόθι 143· γ. τὴν συγγένειαν Ξεν. Συμπ. 4. 51· γεν. τινά τινος Πλούτ. 2. 894Β· γ. τινα γενέσθαι ἢ εἶναι… ὁ αὐτ. Λυκούργ. 2, Παυσ. 5. 14, 9· περί τινος Λουκ. Ὀρχ. 7.– Παθ., ταῦτα μέν νυν γεγενεηλόγηται Ἡρόδ. 6. 53· τὰ νῦν δὴ γενεαλογηθέντα Πλάτ. Τιμ. 23Β· γενεαλογούμενος ἔκ τινος πρὸς Ἑβρ. ζ΄, 6· ἐγενεαλογήθη (ἀπροσώπ.), ἡ γενεαλογία ὑπελογίσθη, Ἑβδ. (Α΄ Παραλ. ε΄, 1).
