populiscitum
From LSJ
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
Latin > English (Lewis & Short)
pŏpŭliscītum: i, n., or better written separately, pŏpŭli scītum,
I a decree of the people: Athenienses nihil nisi populi scitis ac decretis agebant, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Opt. Gen. 7, 19: populiscito in patriam restitutus est, Nep. Arist. 1, 5: scitum populi, Liv. 45, 25.
Latin > French (Gaffiot 2016)
pŏpŭlīscītum, et mieux populī scītum, ī, n., décret du peuple : Cic. Rep. 1, 43.