ἀτάρμυκτος

English (LSJ)

ον,

   A unblenching, unflinching, ὄμμα Euph.124; φρενὸς οἶστρος Nic.Al.161.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτάρμυκτος: -ον, ἐπὶ ὄμματος, «ἀτάρμυκτον, τὸ ἄφοβον· κυρίως τὸ μὴ μῦον. Εὐφορίων, - ὅτι ἀτάρμυκτον τρέπον ὄμμα, - παρὰ τὸ ἄτερ καὶ τὸ μύειν, τὸ ἀτενές· ἢ παρὰ τὸ τάρβος ἀταρβύηκτον, καὶ ἀτάρμυκτον· καὶ γὰρ ταρμύσσειν, τὸ φοβεῖν ὡς Λυκόφρων· σημαίνει δὲ καὶ τὸν θρασὺν» Ἐτυμ. Μ. 162, 5· γνώμα Πινδ. ΙΙ. 4. 149, ὡς ἀναγινώσκει ὁ Ἕρμαννος ἀντὶ ἀτάρβακτος· πρβλ. ὡσαύτως Πόρσ. Ἐκ. 958, Βεντελ. Ὁρατ. Ὠδ. 1. 3, 18· οἶστρος Νικ. Ἀλ. 161.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui ne tremble pas, ferme.
Étymologie: ἀ, ταρμύσσω.