δυσειδής
From LSJ
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
English (LSJ)
ές,
A unshapely, ugly, Hdt.6.61, S.Fr.88.9, Pl. Sph.228a, Agatharch.74; of sounds, ἧττον δ. τοῦ ε τὸ ο D.H.Comp. 14. II difficult to discern, τὸ δ. τῆς οὐσίας Procl.Theol.Plat.5.23.
German (Pape)
[Seite 678] ές, mißgestaltet, häßlich; σῶμα Soph. frg. 109; Her. 6, 61; Plat. Soph. 228 a u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσειδής: -ές, δύσμορφος, «ἄσχημος», Ἡρόδ. 6. 61, Σοφ. Ἀποσπ. 109. 9, Πλάτ. Σοφ. 228Α.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
difforme.
Étymologie: δυσ-, εἶδος.
