ἄπταιστος
Τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν ἀνδρὸς κακοῦ → Hominis mali est culpare, quem laudaverit → Den selben lobt und tadelt nur ein schlechter Mann
English (LSJ)
ον,
A not stumbling, ἀπταιστστερον παρέχειν τὸν ἵππον make a horse less aptto stumble, X.Eq.1.6: metaph., ἄ ἐν τῷ βίῳ Epict. Gnom.52; δώμασιν ἀ. Limen.43, cf.M.Ant.5.9; βίος Luc.Am.46; infallible, Plot.5.3.17, Alex.Aphr.in Metaph.713.12; ἀλήθεια Iamb.Myst. 3.31; θεοὶ διδασκάλων-ότατοι Max.Tyr.38.1. Adv. -τως Pl.Tht.144b; inevitably, Gal.14.230: Comp.-ότερον with greater precision, Ptol.Tetr. 177:—also ἀπρο-τί, Hdn.Epim.256. 2 intact, Plu.2.691d. II not causing to stumble, giving a good footing, λεία καὶ ἄ. ὁδός Max. Tyr.5.2.
German (Pape)
[Seite 340] nicht anstoßend, nicht stolpernd, ἀπταιστότερον παρέχειν τὸν ἵππον, machen, daß das Pferd weniger stolpert, Xen. Equ. 1, 6; übh. ohne Frevel, Eust.; ohne Anstoß, sicher, καὶ ἀμετακίνητος Nicom. arithm. 1. – Adv., ἀπταίστως καὶ λείως ἔρχεσθαι Plat. Theaet. 144 b.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne fait pas de faux pas ; fig. qui ne fait pas de fautes, infaillible;
2 où l’on ne fait pas de faux pas.
Étymologie: ἀ, πταίω.
