διακολακεύομαι

Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann

Menander, Monostichoi, 554

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: διακολᾰκεύομαι	Medium diacritics: διακολακεύομαι	Low diacritics: διακολακεύομαι	Capitals: ΔΙΑΚΟΛΑΚΕΥΟΜΑΙ
Transliteration A: diakolakeúomai	Transliteration B: diakolakeuomai	Transliteration C: diakolakeyomai	Beta Code: diakolakeu/omai

English (LSJ)

A vie with each other in flattery, Isoc.12.159:—Act. only as v.l. in Sch.E.Or.714.

διακολᾰκεύομαι: μέσ., ἁμιλλῶμαι πρός τινα εἰς κολακείαν τινός, Ἰσοκρ. 266Β. - Ἐνεργ. παρὰ τῷ Σχολ. Εὐριπ.

part. prés.
rivaliser de flatterie.
Étymologie: διά, κολακεύω.