δυσαποκατάστατος

English (LSJ)

ον,

   A hard to restore, M.Ant.11.8, Gal.14.792.    II hard to recover from, ὀργαί Phld.Ir.p.63 W.

German (Pape)

[Seite 676] schwer wieder herzustellen; M. Ant. 11, 8; Galen.

Greek (Liddell-Scott)

δυσαποκατάστᾰτος: -ον, δυσκόλως ἀποκαθιστάμενος, δυσεπανόρθωτος Μ. Ἀντων. 11. 8, Γαλην.· 2, 397.