Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
ἐρίβοτρυς, -υ (Μ)ο γεμάτος σταφύλια.[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτ. μόριο) + βότρυς «σταφύλι»].