ευέλεγκτος
From LSJ
Ἑκὼν σεαυτὸν τῇ Κλωθοῖ συνεπιδίδου παρέχων συννῆσαι οἷστισί ποτε πράγμασι βούλεται. Πᾶν ἐφήμερον, καὶ τὸ μνημονεῦον καὶ τὸ μνημονευόμενον → Be willing to give yourself up to Clotho, letting her spin to whatever ends she pleases. All is ephemeral—both memory and the object of memory (Marcus Aurelius 4.34f.)
Greek Monolingual
εὐέλεγκτος, -ον (Α)
1. αυτός που ελέγχεται, που αναιρείται εύκολα
2. αυτός που δοκιμάζεται εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ελεγκτός (< ελέγχω)].
