ηδυλύρης

ἐν δὲ κοινὸς ἀρσένων ἴτω κλαγγά → and let the shouts of males rise jointly

Greek Monolingual

ἡδυλύρης, δωρ. τ. ἁδυλύρας, ὁ (Α)
1. αυτός που παίζει γλυκά τη λύρα
2. επίθ. του Απόλλωνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ- + λύρα.