κορυβάντιος
From LSJ
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
κορυβάντιος, -ία, -ον (ΑM) Κορύβας
1. κορυβάντειος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ κορυβάντιον
(κατά τον Θησ. Στεφ.) «περίθεμα κεφαλής ἐγκόσμιον, καλόν».