οδοντοφυής
From LSJ
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → For extreme diseases, extreme methods of cure, as to restriction, are most suitable.
Greek Monolingual
ὀδοντοφυής, -ές (Α)
(για τους Σπαρτούς, δηλαδή τους Καδμείους) αυτός που γεννήθηκε από δόντι δράκοντα («δράκοντος γένναν ὀδοντοφυῆ» Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀδούς, ὀδόντος + -φυής (< φύω, φύομαι), πρβλ. κερατο-φυής].