πιπώ

English (LSJ)

οῦς, ἡ,

   A woodpecker, Picus major and minor, Arist.HA593a4, al. (cf. πίπρα, πῖπος), Lyc.476, Nic.Fr.54, prob. in Antim.Col.4P.

German (Pape)

[Seite 619] ἡ, eine Art Baumhacker, Hesych. v. π ίπ ος u. πίπρα.

Greek (Liddell-Scott)

πῑπώ: -οῦς, ἡ, ὁ δρυοκολάπτης, picus viridis major et minor, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 3, 7., 9. 1, 17 καὶ 21, κ. ἀλλ., Λυκόφρ. 476.

Greek Monolingual

-οῡς, ἡ, Α
δρυοκολάπτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ηχομιμητική λ. που συνδέεται με το αρχ. ινδ. pippakā (πρβλ. πιπίζω [Ι], πίφιγξ)].