πολυρροίβδητος

English (LSJ)

ον,

   A much-whirring, ἄτρακτος AP6.160 (Antip. Sid.).

Greek (Liddell-Scott)

πολυρροίβδητος: -ον, ὁ θορυβωδῶς ἐν τάχει περιστρεφόμενος, πολυδίνητος, ἄτρακτος Ἀνθ. Π. 6. 160.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
que l’on tire avec grand bruit.
Étymologie: πολύς, ῥοιβδέω.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που στροβιλίζεται, που περιστρέφεται πολύ, πολυδίνητος, ή αυτός που περιστρέφεται γρήγορα παράγοντας ταυτόχρονα πολύ θόρυβο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + ῥοιβδῶ «κινούμαι ορμητικά»].