εἰλυός

English (LSJ)

or ἰλ- [ῑ], ὁ,

   A = εἰλυθμός, X.Cyn.5.16, A.R.1.1144, Nic.Th. 143.

German (Pape)

[Seite 729] ὁ, = εἰλυθμός; Xen. Cyn. 5, 16; Ap. Rh. 1, 1144; Nic. Th. 143.

Greek (Liddell-Scott)

εἰλῡός: ὁ, = εἰλυθμός, Ξεν. Κυν. 5. 16, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1144.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
c. εἰλυθμός.

Spanish (DGE)

(εἰλῡός) -οῦ, ὁ

• Alolema(s): εἱλ- Hdn.Epim.48; ἰλῡός Nic.Th.143

• Morfología: [formas en ἰλ- censuradas por Hdn.Gr.2.21]
cubil, madriguera θῆρες δ' εἰλυούς τε κατὰ ξυλόχους τε λιπόντες A.R.1.1144, de una serpiente ἀνιχνεύουσι ... ἰλυοὺς ἐρέθοντες Nic.l.c., ὑπὸ τοῖς εἰλυοῖς ... ἀφανίζεσθαι Ael.NA 2.7, cf. 1.45, de la almeja, Ael.NA 15.12, εἰ. ... ἡ κατάδυσις Hdn.Gr.1.113, cf. 127, l.c.; cf. ἰλεός.

Greek Monolingual

εἰλυός και ἰλυός, ο (Α)
ο ειλυθμός.

Greek Monotonic

εἰλῡός: ὁ (εἰλύω), κρύπτη, φωλιά άγριου ζώου, σε Ξεν.