Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
v. περισείω.
περισσείοντο: эп. 3 л. pl. impf. pass. к * περισείω.
