κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
dor. c. δύστηνος.
δύστᾱνος 1 wretched μόχθον ἄλλοις ἀμφέπει δύστανον ἐν τείχεσιν of a felled oak (P. 4.268)
v. δύστηνος.
δύστᾱνος: дор. = δύστηνος.
