ὀσφρόμενος
From LSJ
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
French (Bailly abrégé)
part. ao.2 Moy. de ὀσφραίνω.
Greek Monotonic
ὀσφρόμενος: μτχ. αορ. βʹ του ὀσφραίνομαι.
Russian (Dvoretsky)
ὀσφρόμενος: part. к ὀσφραίνομαι.
