χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
v. σπέος.
σπέσσι: δοτ. πληθ. του σπέος.
σπέσσι: dat. pl. к σπέος.
