βοῦτις

English (LSJ)

or βοῦττις, ἡ,

   A vessel in the shape of the frustum of a cone, Hero *Stereom.2.9; βούτη ib.1.52, Aët.3.133:—Dim. βούτιον Hippiatr.34.

Greek Monolingual

βοῡτις και βοῡττις, η (Α)
κάδος, συνήθως ξύλινος, με σχήμα κόλουρου κώνου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. βούτη).

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: vase in the form of a frustum of a cone (Hero).
Other forms: also βούτη
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: S. Szemerényi, BSOAS 19 (1957) 627f. See βυτίνη, βωτίον, βωσίον. Lat. buttis may be a loanword. Clearly a loanword.

Frisk Etymology German

βοῦτις: {boũt(t)is}
Forms: auch βούτη
Grammar: f.,
Meaning: Faß in Form eines abgestumpften Kegels (Hero, Aët.).
Derivative: Deminutivum βουτίον (Hippiatr.).
Etymology : Ohne Zweifel Fremdwort = lat. buttis Faß. Vgl. auch βυτίνη und βωτίον, βωσίον (s. d.).
Page 1,261