βοῦτις
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
or βοῦττις, ἡ, vessel in the shape of the frustum of a cone, Hero *Stereom.2.9; βούτη ib.1.52, Aët.3.133:—Dim. βούτιον Hippiatr.34.
Greek Monolingual
βοῦτις και βοῦττις, η (Α)
κάδος, συνήθως ξύλινος, με σχήμα κόλουρου κώνου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. βούτη].
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: vase in the form of a frustum of a cone (Hero).
Other forms: also βούτη
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: S. Szemerényi, BSOAS 19 (1957) 627f. See βυτίνη, βωτίον, βωσίον. Lat. buttis may be a loanword. Clearly a loanword.
Frisk Etymology German
βοῦτις: {boũt(t)is}
Forms: auch βούτη
Grammar: f.,
Meaning: Faß in Form eines abgestumpften Kegels (Hero, Aët.).
Derivative: Deminutivum βουτίον (Hippiatr.).
Etymology: Ohne Zweifel Fremdwort = lat. buttis Faß. Vgl. auch βυτίνη und βωτίον, βωσίον (s. d.).
Page 1,261
