τίλα
From LSJ
Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht
English (LSJ)
[ῐ], ἡ, A plucking, εἰς τὴν τ. τοῦ χόρτου PFlor.180.4 (iii A.D.). II pl., flocks or motes floating in the air, Plu.2.722a; cf. τίλος.