κυμβάλιον
From LSJ
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
English (LSJ)
τό, Dim. of κύμβαλον, Hero Aut.14.1,2. II = κοτυληδών 5, Dsc.4.91.
Greek (Liddell-Scott)
κυμβάλιον: τό, ὑποκορ. τοῦ κύμβαλον, Ἥρων. Αὐτόμ. σ. 258. ΙΙ. = κοτυληδών, φυτόν, Διοσκ. 4. 92· κυμβαλῖτις, ἡ Γαλην. 4. 282.
Greek Monolingual
κυμβάλιον, τὸ (Α)
1. μικρό κύμβαλο
2. το φυτό κοτυληδών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κύμβαλο + υποκορ. κατάλ. -ιον].
