παντότης

English (LSJ)

ητος, ἡ, A all-ness, i. e. integrality, opp. ὁλότης (whole-ness, totality), Dam.Pr.158,al., Simp.in Ph.785.8; ἡ π. ἡ νοητή Procl. in Ti.1.426, cf. ib.390.

German (Pape)

[Seite 465] ητος, ἡ, die Allheit, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

παντότης: -ητος, ἡ, ἐκεῖνο ὅπερ πᾶν λέγομεν, Δαμασκ. ἐν Wolf’s An. 3. 196, A. B. τ. 3, σ. 1408.

Greek Monolingual

-ητος, ἡ, Α [[πας, παντός]]
η ιδιότητα του παντός.