ἀκροκνεφής
From LSJ
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
English (LSJ)
ές, of morning twilight, Luc. Lex. 11, Id. Rh. Pr. 17; cf. ἀκρόκνεφα· πρὸς ὄρθρον, Hsch.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui agit ou se fait vers la fin de la nuit.
Étymologie: ἄκρος, κνέφας.
Spanish (DGE)
-ές
matutino, crepuscular como adv. por la mañana temprano Luc.Lex.11, Rh.Pr.17.
Russian (Dvoretsky)
ἀκροκνεφής: Luc. = ἀκροκνέφαιος.