ἀστροδίαιτος

English (LSJ)

[ῐ], ον, living under the stars, i.e. in the open air, Orph.H.11.5 codd. ἀστρο-δίφης [ῑ], ου, ὁ, = ἀστρονόμος, Herod.3.54.

German (Pape)

[Seite 377] ὁ, unter den Sternen, d. h. unter freiem Himmel lebend, Orph. H. 11, 5.

Greek (Liddell-Scott)

ἀστροδίαιτος: -ον, ὁ ὑπὸ τὰ ἄστρα, τ. ἔ. ἐν ὑπαίθρῳ διαιτώμενος, Ὀρφ. Ὕμν. 11. 5 (ἐκτὸς ἂν πρέπῃ νὰ ἀναγνωσθῇ ἀντροδ-).

Spanish (DGE)

-ον que vive al aire libre de Pan, Orph.H.11.5.

Greek Monolingual

ἀστροδίαιτος, -ον (Α)
αυτός που ζει κάτω από τ' άστρα, στο ύπαιθρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άστρον + διαιτώμαι].