Ἀμφιάρηος

English (Slater)

Ἀμφῐᾰρηος (-νος, -αον codd., -ηον; -αρεῖ, -αρῆ codd.: “fuisse -αρεύς arbitror”, Schroeder) a seer, son of Oikles; king of Argos, one of the Seven, married to Eriphyle μάντιν Οἰκλείδαν ποτ' ἐς Ἀμφιάρηον (v. l. -άραον) (O. 6.13) τοιαῦτα μὲν ἐφθέγξατ' Ἁμφιάρηος (P. 8.56) φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα (Schr.: Ἀμφιάρηόν (πο）τε codd.; sc. Adrastos, driven from Argos by A.) (N. 9.13) ὁ δ' Ἀμφιαρεῖ σχίσσεν κεραυνῷ παμβίᾳ Ζεὺς τὰν βαθύστερνον χθόνα (Schr.: -αρῆι codd.) (N. 9.24) μαχατὰν αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα Ἀμφιάρηόν τε (Boeckh: -αον codd.: non habent Σ.) (I. 7.33) test., Athenaeus, 12. 7. 513c, τοιοῦτός ἐστιν καὶ ὁ παραινῶν Ἀμφιλόχῳ τῷ παιδί· κ. τ. λ. fr. 43.

Russian (Dvoretsky)

Ἀμφιάρηος: ὁ дор. = Ἀμφιάραος.