παρανεάτη

English (LSJ)

ἡ, = παρανήτη (q.v.).

German (Pape)

[Seite 491] ἡ, = παρανήτη, Cratin. bei Phot.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
s.e. χορδή;
avant-dernière corde de la lyre.
Étymologie: παρά, νεάτη.

Russian (Dvoretsky)

παρανεάτη: стяж. παρανήτη ἡ (sc. χορδή) предпоследняя струна лиры Arst., Plut.

Greek (Liddell-Scott)

παρανεάτη: ἡ, = παρανήτη, ὃ ἴδε.

Greek Monolingual

ἡ, ΜΑ
βλ. παρανήτη.