ὄνωνις
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
English (LSJ)
or ὀνωνίς, ιδος, ἡ,
A rest-harrow, Ononis antiquorum, Thphr. HP6.1.3, Dsc.3.131 ; τρηχεῖαν ὄνωνιν Call.Fr.anon.366 (ap.Plu.2.44e, al., v.l. ἄνωνιν): metaph., ἐς [τὴν] πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα this troublesome weed (perh. with a play on ὄνος), Com.Adesp.438.
German (Pape)
[Seite 351] ιδος, ἡ, = ὄνοσμα, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
ὄνωνις: -ιδος, ἡ, = ὄνοσμα, Διοσκ. 3, 437 (147) ἐκ τῶν νόθων, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 1, 3· τρηχεῖαν ὄνωνιν Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 44Ε· μεταφ., ἐς [τὴν] πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα, τὸ ὀχληρὸν τοῦτο φυτὸν (ἴσως μετὰ λογοπαιγνίου ἐπὶ τῆς λέξεως ὄνος), Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 537· - ἴδε ὄνοσμα. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. σ. 349.
