ἐπίκρισις
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
εως, ἡ,
A determination, τῶν ἐκλειπτικῶν τηρήσεων Str. 1.1.12; συνημμένων Plu.2.43c (pl.), cf. D.L.9.92, A.D.Adv.151.14, Plot.5.3.2; discrimination of scents, Dsc.1.14. 2. verification, Gal. 17(2).354, cf. 1.117. II. in Egypt, revision of lists and selection of privileged persons, POxy.288.35 (i A.D.), PFay.27.24 (ii A.D.), BGU324.2,19 (ii A.D.), etc. III. judgement, Ph.1.38, al.; arbitrator's award, SIG364.6 (Ephesus, pl.).
German (Pape)
[Seite 953] ἡ, Beurtheilung, Entscheidung, Plut. u. a. Sp. Bei Sezt. Emp. Pyrrh. 3, 51 εἰδώλων ἐπίκρισις, Ggstz von ἀπόκρισις.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίκρῐσις: -εως, ἡ, κρίσις ἐπὶ οἱουδήποτες πράγματος, διορισμός, διάγνωσις, Στράβων 7, Πλούτ. 2. 43C, Διογ. Λ. 9. 92, Ἀπολλωνίου Ἀλ. περὶ Ἀντωνυμ. 351C, περὶ Ἐπιρρ. 551. 32.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
décision, détermination.
Étymologie: ἐπικρίνω.
