lusor
From LSJ
Μοχθεῖν ἀνάγκη τοὺς θέλοντας εὐτυχεῖν → Laboret is, beatam qui vitam cupit → Sich abarbeiten muss, wer glücklich leben will
Latin > English (Lewis & Short)
lūsor: ōris, m. ludo,
I one who plays at a game; a player.
I Lit.: sic ne perdiderit, non cessat perdere lusor, Ov. A. A. 1, 1, 451; Sen. Ben. 2, 17, 3: furtum factum domi et eo tempore quo alea ludebatur, licet lusor non fuerit qui quid eorum fecerit, impune fit, Dig. 11, 5, 1, § 2.—Poet. transf.: cum lusore catello, a playful little dog, Juv. 9, 611.—
II Trop.
A A humorous writer: tenerorum lusor amorum, Ov Tr. 4, 10, 1.—
B A banterer, mocker: te ut deludam contra, lusorem meum, Plaut. Am. 2, 2, 62.
