ἀνολολύζω

From LSJ
Revision as of 12:14, 21 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (big3_4)

Μέμνησο πλουτῶν τοὺς πένητας ὠφελεῖν → Memento dives facere pauperibus bene → Vergiss nicht, dass als Reicher du den Armen hilfst

Menander, Monostichoi, 348
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνολολύζω Medium diacritics: ἀνολολύζω Low diacritics: ανολολύζω Capitals: ΑΝΟΛΟΛΥΖΩ
Transliteration A: anololýzō Transliteration B: anololyzō Transliteration C: anololyzo Beta Code: a)nololu/zw

English (LSJ)

   A cry aloud, shout aloud, ἀνωλόλυξα χαρᾶς ὕπο A.Ag. 587, cf. Simon.148.2, S.Tr.205, E.Med.1173, etc.    2 c. acc., bewail loudly, S.El.750: but c. acc. cogn., βοὴν ἀ. E.Tr.1000.    II causal, excite by Bacchic cries, πρώτας δὲ Θήβας . . ἀνωλόλυξα Id.Ba.24.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνολολύζω: μέλλ. -ύξω, κράζω μεγαλοφώνως, ἰσχυρῶς φωνάζω, ἐκπέμπω ἰσχυρὸν καὶ διαρκῆ ἦχον ἐκ τοῦ λάρυγγος, ὡς ποιοῦσιν ἔτι καὶ νῦν αἱ γυναῖκες ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Συρίᾳ πρὸς ἔνδειξιν μεγάλης χαρᾶς ἢ λύπης: - ἀνωλόλυξα ... χαρᾶς ὕπο Αἰσχύλ. Ἀγ. 587, πρβλ. Σιμων. ἐν Ἀνθ. Π. 13. 28, Σοφ. Τρ. 205, Εὐρ. Μήδ. 1173, κτλ.· πρβλ. ὀλολύζω, ὀλολυγή. 2) μετ’ αἰτ., θρηνῶ μεγαλοφώνως, Σοφ. Ἠλ. 750· μετὰ συστοίχου αἰτ., ἐπικαλοῦμαι μεγαλοφώνως βοήθειαν, ἢ ποίαν βοὴν ἀνωλόλυξας Εὐρ. Τρῳ. 1000. ΙΙ. μετὰ ἐνεργ. σημασίας, ἐξεγείρω διὰ βακχικῶν κραυγῶν, πρώτας δὲ Θήβας ... ἀνωλόλυξα ὁ αὐτ. Βάκχ. 24.

French (Bailly abrégé)

ao. ἀνωλόλυξα;
pousser de grands cris de joie ou de douleur ; se lamenter sur, acc..
Étymologie: ἀνά, ὀλολύζω.

Spanish (DGE)

I en sent. relig., de mujeres
1 gritar, lanzar un grito ritual de mujeres, Clitemestra a la caída de Troya ἀνωλόλυξα ... χαρᾶς ὕπο A.A.587, cf. Antigen.Lyr.2, δόξασά που ἢ Πανὸς ὀργὰς ἤ τινος θεῶν μολεῖν, ἀνωλόλυξε ... εἶτ' ἀντίμολπον ἧκεν ὀλολυγῆς μέγαν κωκυτόν pensando que esta rabia venía de Pan o de algún otro dios, elevó el grito ritual ... después lanzó un largo grito de terror, que hizo eco al grito ritual E.Med.1173.
2 fact. hacer lanzar el grito ritual πρώτας δὲ Θήβας ... ἀνωλόλυξα E.Ba.24.
II en gener.
1 gritar c. ac. int. βοὴν ἀ. lanzar un grito de socorro E.Tr.1000, λαμπρὸν ἀ. lanzar un grito de júbilo Plu.2.768d, Polyaen.8.39, μέγα ἀ. X.Eph.1.11.5, abs. X.Eph.5.13.3.
2 llorar a gritos τὸν νεανίαν S.El.750.