ἀνταποκρίνομαι
ῥεῖα δ' ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει → easily he humbles the proud and raises the obscure, and easily he straightens the crooked and blasts the proud (Hesiod, Works and Days 6-8)
English (LSJ)
[ῑ], Med.,
A answer again, LXXJb.16.8, Ev.Luc.14.6; argue against, τινί Ep.Rom.9.20. II correspond to, Nicom.Ar.1.8.10, 11.
German (Pape)
[Seite 244] dagegen antworten, N. T.; sich entsprechen, ἀλλήλοις Nic. arithm. 1, 8.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνταποκρίνομαι: [ῑ], μέσ., ἀντιλέγω, καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι αὐτῷ πρὸς ταῦτα Εὐαγγ. Λουκ. ιδ΄, 6˙ σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ θεῷ; Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. θ΄, 20. ΙΙ. ἀντιστοιχῶ πρός, ἀλλήλαις Νικομ. Ἀρ. 77Α.
French (Bailly abrégé)
1 répondre, répliquer;
2 t. d’arithm. correspondre à ou avec.
Étymologie: ἀντί, ἀποκρίνομαι.
Spanish (DGE)
1 en gener. responder abs. κατὰ πρόσωπόν μου ἀνταπεκρίθη LXX Ib.16.8, en v. pas. ἀνταπορούμενοι ... ὑπὸ σοῦ ... ἀνταποκρίνονται Epiph.Const.Haer.64.67 (p.509.26)
•c. dat. πάλιν ἀνταπεκρίνατο αὐτοῖς Iust.Phil.Apol.17.2, ἀνταποκρινομένου τοῦ Πνεύματος αὐτοῖς Meth.Symp.10.3 (p.125.20)
•c. πρός c. ac. καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα Eu.Luc.14.6, σοφαὶ ἀρχουσῶν αὐτῆς ἀνταπεκρίναντο πρὸς αὐτήν LXX Id.5.29
•c. ὅτι: ἡ δὲ Ἐκκλησία ἀνταπεκρίνατο ὅτι Leont.Byz.M.86.1233A, κἀκείνου πάλιν ἀνταποκρινομένου ὅτι Epiph.Const.Haer.30.21 (p.361.27), cf. A.Barth.2
•plantar cara c. dat. τῷ Θεῷ Ep.Rom.9.20.
2 c. refl. corresponderse c. dat. αὐτὴ ... ἑαυτῇ ἀνταποκρινεῖται Nicom.Ar.1.8.11, αἵτινες ἀνταποκρινοῦνται ἀλλήλαις Nicom.Ar.1.8.10.
