διακεκλασμένως

From LSJ

νοῦς γὰρ ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστῳ θεός → Mortalium cuique sua mens est deus → In jedem von uns nämlich wirkt sein Geist als Gott

Menander, Monostichoi, 434

Spanish (DGE)

adv. sobre el part. perf. pas. de διακλάω flojamente op. σπουδαίως (cf. διακλάω II 1) Nil.M.79.516.