καπνηρός
From LSJ
Ῥᾳθυμίας περίφευγε (γὰρ φεῦγε) καὶ κακοὺς φίλους → Malos amicos et levitatem omnem fuge → Die schlechten Freunde meide und Vergnügungssucht
Ῥᾳθυμίας περίφευγε (γὰρ φεῦγε) καὶ κακοὺς φίλους → Malos amicos et levitatem omnem fuge → Die schlechten Freunde meide und Vergnügungssucht
[Seite 1323] rauchig, Sp.
καπνηρός: -ά, -όν, = τῷ προηγ., Κ. Μανασσ. Ἐρωτικ. 9. 57.
καπνηρός, -ά, -όν (Μ)
αυτός που έχει το χρώμα του καπνού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καπνός + επίθημα -ηρός (πρβλ. μοχθηρός, οκνηρός)].
