κελευτιώ
From LSJ
οὗτος μὲν ὁ πιθανώτερος τῶν λόγων εἴρηται, δεῖ δὲ καὶ τὸν ἧσσον πιθανόν, ἐπεί γε δὴ λέγεται, ῥηθῆναι → this is the most credible of the stories told; but I must relate the less credible tale also, since they tell it
Greek Monolingual
κελευτιῶ, -άω (Α) (θαμιστ. του κελεύω
απαντά μόνο στη μτχ. ενεστ. ως επικ. τ.) προτρέπω, ξεσηκώνω, παροτρύνω συνεχώς («Αἴαντε κελευτιόωντ' ἐπὶ πύργων πάντοσε φοιτήτην» — οι δύο Αίαντες σύχναζαν παντού πάνω στους πύργους παροτρύνοντας συνεχώς τους άνδρες, Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κελεύω, πιθ. μέσω ενός αμάρτυρου κελευτός, με επίθημα -ιάω / -ιῶ για μετρικούς λόγους].
