κοκκοβόας
From LSJ
Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down
English (LSJ)
v. κοκκυβόας.
German (Pape)
[Seite 1471] ὄρνις, nannte Soph. frg. 900 den Hahn. Vgl. κοκκύζω.
Russian (Dvoretsky)
κοκκοβόᾱς: adj. m кричащий «κόκκυ»: κ. ὄρνις Soph. = ἀλεκτρυών.
Greek (Liddell-Scott)
κοκκοβόας: ὄρνις, ὁ ἀλεκτρυών, Σοφ. (Ἀποσπ. 900) παρ’ Εὐστ. 1479. 44.
