πενταέτης

From LSJ

τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)

Source

German (Pape)

[Seite 556] ὁ, der Fünfjährige.

Russian (Dvoretsky)

πενταέτης: и πενταετής 2 пятилетний (σπονδαί Thuc.): ἀπὸ πενταέτεος Her. с пятилетнего возраста; πενταετὲς ἦθος ψυχῆς παιδίων Plat. душевный склад пятилетнего ребенка.