Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m. pl. part. prés. épq. de φυσιάω.
φυσιόωντες: эп. part. praes. pl. к φυσιάω.