ἀμυντέον

From LSJ

κρειττότερον ἐστὶν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ Πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκου, ἢ καλύπτραν λατινικήν → I would rather see a Turkish turban in the midst of the City than the Latin mitre

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμυντέον Medium diacritics: ἀμυντέον Low diacritics: αμυντέον Capitals: ΑΜΥΝΤΕΟΝ
Transliteration A: amyntéon Transliteration B: amynteon Transliteration C: amynteon Beta Code: a)munte/on

English (LSJ)

verb. Adj. of ἀμύνω,
A one must assist, c. dat. pers., X.Cyr.8.6.6: also pl., ἀμυντέ' ἐστὶ τοῖς κοσμουμένοις S.Ant.677.
II one must repel, Ar. Lys.661.

Spanish (DGE)

• Prosodia: [ᾰ-]
1 hay que ayudar, defender c. dat. de pers. ἀμυντέ' ἐστὶ τοῖς κοσμουμένοις S.Ant.677, ἡμῖν ἔσται ἀμυντέον X.Cyr.8.6.6.
2 hay que hacer frente a, luchar contra τὸ πρᾶγμα Ar.Lys.661.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμυντέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀμύνω, χρὴ ἀμύνειν, δηλ. βοηθεῖν· μετὰ δοτ. προσ., Ξεν. Κύρ. 8. 6, 6· οὕτω καὶ πληθ. ἀμυντέ’ ἐστὶ τοῖς κοσμουμένοις Σοφ. Ἀντ. 677. ΙΙ. χρὴ ἀπελαύνειν, ἀποκρούειν, Ἀριστοφ. Λυσ. 661.

Greek Monotonic

ἀμυντέον: ρημ. επίθ. του ἀμύνω, αυτός που πρέπει να βοηθήσει, με δοτ. προσ., σε Ξεν.· ομοίως πληθ. ἀμυντέα, σε Σοφ.