Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
ἀνατέμνω, ἐγχαράσσω, ἐντέμνω, ἐκκόπτω, ἀποσχάω, ἐμπρίζω, ἀποσχάζω, ἀποσύρω, ἐκτέμνω, τέμνω
