ἐπιθήκη

English (LSJ)

ἡ,

   A addition, increase, Hes.Op.380; κἀπιθήκην τέτταρας and 4 loaves (or perh. obols) over, Ar.V.1391; adponam epithecam insuper, cj. for apo- in Plaut. Trin.1025.    II. cover put over a statue, CPR27.10 (ii A.D.).    III. sum allowed to cover expenses, POxy.1158.24 (iii A.D.), etc.

German (Pape)

[Seite 943] ἡ, der Zusatz, die Vermehrung, Hes. O. 378; Zulage, Ar. Vesp. 1382; Sp.; – Deckel, Sp.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
addition, surcroît.
Étymologie: ἐπιτίθημι.

Greek Monolingual

ἐπιθήκη, ἡ (Α)
1. προσθήκη, επαύξηση
2. πάπ. κάλυμμα αγάλματος
3. πάπ. χρηματικό ποσό που χορηγείται για κάλυψη δαπανών
4. (κατά τον Ησύχ.) «φερνή», προίκα
5. (η αιτ. ως επίρρ.) ἐπιθήκην
παραπάνω, επί πλέον.