αντίμαχος

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἀντίμαχος, -ον)
ο εχθρικός
μσν.- νεοελλ.
ο αντίπαλος, ο εχθρός
νεοελλ.
1. ο αντίξοος, ο ανάποδος
2. ο αντιπαθής, ο κακός
το ουδ. ως ουσ. μσν.-νεοελλ. προμαχώνας, οχύρωμα
νεοελλ.
1. αντέρεισμα, αντηρίδα
2. αντίδοτο, αντιφάρμακο.