γλυφή

English (LSJ)

ἡ,

   A carving: carved work, D.S.5.44, CPHerm.127 (iii A. D.); γ. τῇ σφραγῖδι ποιεῖν its emblem, device, Plu.2.985b, cf. Iamb.Protr.21.κγ; Δημητρίου γ. the work of D., under a carving, IG5(1).540 (Mistrá), cf. CIG4558 (Acre).    II hole cut in a beam, Anon. ap. Suid. v. καινοπρεπές.

Greek (Liddell-Scott)

γλῠφή: ἡ, τὸ γλύφειν, σκαλίζειν, καὶ αὐτὸ τὸ γεγλυμμένον, τὸ γλύμμα, Διόδ. 5. 44· γλ. τῇ σφραγῖδι, τὸ ἔμβλημα αὐτῆς, ἡ ἐπ’ αὐτῆς παράστασις, Πλούτ. 2. 985Β· Δημητρίου γλ., ἐργασία τοῦ Δημ., ὑπό τινα γλυφήν, Συλλ. Ἐπιγρ. 1409, πρβλ. 4558. ΙΙ. ὀπὴ ἀνεῳγμένη διὰ σμίλης, παρὰ Σουΐδ. (καινοπρεπές).

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
ciselure, gravure.
Étymologie: γλύφω.

Spanish (DGE)

(γλῠφή) -ῆς, ἡ
1 grabado, talla de madera, Call.Fr.202.27 (cj.), D.S.5.44, D.Chr.7.117, 12.44, 1.78, μέλαθρον σὺν γλυφῇ SB 10299.117 (III d.C.)
•inscripción o grabado γ. τῶν στοιχείων Gr.Nyss.Pss.160.19, γλυφαῖσιν εἵδρυσεν τάφον ISmyrna 544d.1 (III d.C.), ὅθεν ἐποιήσατο γλυφὴν τῇ σφραγῖδι Plu.2.985b, cf. Iambl.Protr.21, CIG 4558.4 (Palestina)
•escultura, talla ἀγαλμάτων γ. IAE 52B.17 (III a.C.), γλυφὴ καὶ ζωγραφία τοῦ στύλου la escultura y la pintura de la columna, ISyène 13.8 (II d.C.), cf. Ph.1.666, Δημητρίου γ. obra escultórica de Demetrio, IG 5(1).540.11 (Laconia III d.C.).
2 incisión hecha con un cincel, Anon. en Sud.s.u. καινοπρεπές, en cirugía, Paul.Aeg.6.117.4.

Greek Monolingual

η (AM γλυφή) γλύφω
1. σκάλισμα, γλυπτή παράσταση
2. (για σφραγίδα) έμβλημα·