θεομαχία

English (LSJ)

ἡ,

   A battle of the gods, Pl.R.378d (pl.), cf. Il.20. tit.    II fighting against God, Arr.Epict.3.24.24.

German (Pape)

[Seite 1196] ἡ, Götterkampf, Plat. Rep. II, 378 d; Streit gegen Gott, Luc. salt.

Greek (Liddell-Scott)

θεομᾰχία: ἡ, μάχη τῶν θεῶν πρὸς ἀλλήλους· οὕτως ἐκαλοῦντο ῥαψῳδίαι τινὲς τῆς Ἰλ., ἰδίως ἡ ιθ΄, Πλάτ. Πολ. 378D, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
combat des dieux entre eux.
Étymologie: θεομάχος.

Greek Monolingual

η (AM θεομαχία) θεομάχος
1. η μάχη κατά του θεού
2. μάχη μεταξύ τών θεών
νεοελλ.
το να πολεμά κάποιος την πίστη σχετικά με την ύπαρξη του θεού ή να καταδιώκει τη θρησκεία.