ἐπαγανακτέω

English (LSJ)

   A to be indignant, abs., J.BJ2.13.3, Plu.Alc.14, Ages. 19.

German (Pape)

[Seite 892] darüber unwillig werden, zürnen, Plut. Alc. 14 Agesil. 19 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπᾰγᾰνακτέω: ἀγανακτῶ κατά τινος ἢ διά τι, Πλουτ. Ἀλκ. 14. Ἀγησ. 19, Ἰωσήπου Ἰουδ. Ἀρχ. 2. 13, 3, κλ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
s’indigner de, s’irriter de, τινι.
Étymologie: ἐπί, ἀγανακτέω.

Greek Monotonic

ἐπᾰγᾰνακτέω: μέλ. -ήσω, αγανακτώ, θυμώνω εναντίον κάποιου, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπᾰγᾰνακτέω: негодовать, досадовать, сердиться (τινι Plut.).