μωλύτης

German (Pape)

[Seite 225] ὁ, = μῶλυς, Timon. ep. (IX, 296) bei D. L. 7, 170.

Greek (Liddell-Scott)

μωλύτης: [ῡ], -ου, ὁ = μῶλυς, Τίμων παρὰ Διογ. Λ. 7. 170.

Greek Monolingual

μωλύτης και μωλυτής, ὁ (Α) μωλύω
1. αυτός που σιγοβράζει
2. φλύαρος, άνοστος πολυλογάς
3. μώλος.

Russian (Dvoretsky)

μωλύτης: ослабевший, изнуренный, обессилевший Timon ap. Diog. L.