σφιγγίον
English (LSJ)
τό, A bracelet or necklace, Luc.Apol.1. II a kind of ape, IG14.1302 (Praeneste, -ια perh. fem. sg.), Plin.HN6.173, 10.199.
German (Pape)
[Seite 1051] τό, Schnur, Band, bef. Arm-, Halsband, Luc. pro merc. cond. 1.
Greek (Liddell-Scott)
σφιγγίον: τό, ψέλλιον, περιδέραιον, Λουκ. Ἀπολ. 1.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
bracelet, collier.
Étymologie: σφίγγω.
Syn. ἀμφιδέαι, βραχιονιστήρ, κρίκος, περιβραχιόνιον, περίχειρον, ψέλιον.
Syn. δεράγκη, δέραιον, ἕρμα, ἴσθμιον, μαλάκιον, μάννος, μηνίσκος, ὅρμος, περιδέραιον, περιτραχήλιον, πλόκιον, στρεπτά.
Greek Monotonic
σφιγγίον: τό, περιδέραιο, περιλαίμιο, σε Λουκ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφιγγίον -ου, τό [σφίγγω] armband; halsketting.
Russian (Dvoretsky)
σφιγγίον: τό ожерелье или браслет Luc.