εὔκλαστος

English (LSJ)

ον, (κλάω) A easily broken, Dsc.4.146, Ath.Mech.18.1; gloss on εὐκέατος, Sch.Od.5.60.

German (Pape)

[Seite 1074] leicht zu zerbrechen, Schol. Od. 5, 60.

Greek (Liddell-Scott)

εὔκλαστος: -ον, (κλάω) ὁ εὐχερῶς κλώμενος, εὔθραυστος, Σχόλ. εἰς Ὀδ. Ε. 60.

Greek Monolingual

εὔκλαστος, -ον (Α)
αυτός που σπάζει εύκολα, ο εύθραυστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κλαστός (< κλω «σπάζω, κόβω σε κομμάτια»)].