ὑπαΐδιος

English (LSJ)

οἶκος, A eternal, of the grave, IG5(1).734 (Sparta): or perhaps underground (αἶα), cf. ὑπόγαιος and ὑπογαΐδιος, καταγαΐδιοι (ὑπ' ἀίδιον IGl. c.).

Greek (Liddell-Scott)

ὑπαΐδιος: οἶκος, ὁ ὑπὸ τὸν ᾅδην, Ἐπιγρ. ἔμμετρ. Σπάρτης, Ἀθηναίου τ. Γ΄, 454.

Greek Monolingual

-ον, Α
φρ. «ὑπαΐδιος οἶκος» — αυτός που βρίσκεται κάτω από τον Άδη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)- + ἀΐδιος «αιώνιος»].